Koud water dip 23 januari 2023

Het lijkt mij al heel lang een leuk idee om buiten te zwemmen. Vraag mij niet precies waarom, want ik kan helemaal niet goed zwemmen en ik vind doorkomen, zelfs in het binnenbad, een heel gedoe.

Maar ondanks dat lijkt het mij heel fijn. Misschien toch die overwinning op de kou waar iedereen het over heeft. Een moment van helderheid en focus op alleen jezelf en het water. Al is het maar voor een heel klein momentje in een verder altijd drukke week. Daarnaast zijn er natuurlijk talloze voordelen beschreven van zwemmen of dippen in koud water. Vertraging van het verouderingsproces, je gezonder en fitter voelen, meer energie hebben, een stralender huid en een gezonder vaatsysteem.
Maar, los van dit alles…. Het lijkt mij gewoon super cool!

Nu dronk ik eind vorig jaar met een vriendin een borreltje en durfde ik eindelijk aan iemand te vertellen dat ik heel graag buiten in koud water zou willen gaan zwemmen (in mijn hoofd lacht iedereen mij altijd heel hard uit, terwijl ik dit vertel). Tot mijn grote vreugde lachtte ze mij niet uit, maar was zij ook gelijk enthousiast. Lekker warm binnen bij de borrel besloten we 1 april te beginnen, de zomer tegemoet zwemmen en dan zouden we wel kijken tot wanneer we door zouden gaan.

In de week tussen Kerst en Oud & Nieuw (de week waarin iedere ouder langzaam aan gek wordt binnen) zochten we elkaar nogmaals op en kwam ze met het lumineuze idee om mee te doen met de nieuwjaarsduik. “Haha”, zei ik, maar ze bleek het serieus te menen. En, omdat hele volksstammen het doen en het eigenlijk wel een heel leuk begin leek van het nieuwe jaar zei ik daar (binnen, met warme koffie in mijn hand): “Ja, waarom niet, leuk (denk ik).”

Een kleine week verder gingen we licht giechelig naar Bergen aan Zee met windkracht 6. Gelukkig was het 10+ graden, maar de zee was evengoed maar 7 graden. Daarbij werd het net vloed, dus we zouden een eind de zee in moeten wilden we tot onze nek in het water kunnen dippen.

Naast een strandtent vonden we een plekje uit de wind om ons om te kunnen kleden en dat voelt toch wel een beetje vreemd. Zo midden in de winter in je badpak staan. Het hielp wel dat er links en rechts van ons steeds een paar mensen ook een sprong in het diepe waagden.
Dus, spraken we elkaar moed in, haalden we diep adem en renden we richting zee. Mijn tenen en voeten raakten het koude water, maar op de één of andere manier was stoppen geen optie en renden we gewoon door al was dat dus een heel eind het water in. Op een gegevens moment voelde ik wel de ijzige kou in mijn voeten en benen, maar juist op dat moment zagen we een zeehond! Die moedigde ons aan om nog iets verder te gaan en eenmaal op middelhoogte namen we nog een goede ademteug en dipten we totaal. We hadden het gewoon gedaan! We gaven elkaar een high 5 en sprintten weer snel het water uit. Het was gewoon gelukt en wat voelde ik mij dapper en voldaan!

Omdat het zo goed beviel hebben we besloten gewoon door te gaan met koud water dippen. Op de één of andere manier was de tweede keer mentaal wel lastiger. Was het de vorige keer nog een grapje. Nu was het ineens serieus. De dip zelf ging wel beter. Ik ging rustiger het water in, liep ook weer in één keer door. Stopte even bij mijn middel om bewust adem te halen, dipte en bleef toen ook nog even een paar ademhalingen in het water om er vervolgens weer rustig uit te komen. Fantastisch! Uit het water komen en de uren erna voelen zo fijn! Je huid tintelt, je gezicht voelt helemaal glad, je bent wakker en alert, maar vooral het gevoel van de overwinning op jezelf en de kou is echt fantastisch!

Dit weekend gaan we weer!